Την Διαμαντοπούλου την γνωρίζω πολύ καλά. Πιστεύει ότι ο εκσυγχρονισμός δεν εφαρμόστηκε καλά επί Σημίτη (της είχε αναθέσει ρόλο ανασύνθεσης του ΠΑΣΟΚ σε εκσυγχρονιστική βάση, αλλά δεν προχώρησε τότε…), δεν της δόθηκε η ευκαιρία στην κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, ο Μακρόν θα μπορούσε να τα πάει καλύτερα, ο Μητσοτάκης δεν ήταν όσο έπρεπε τολμηρός (στα ανοίγματα προς το… πολιτικό κέντρο).
Και θέλει να εγκιβωτίσει το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής στο εκσυγχρονιστικό Κέντρο.
Σε οικονομικό επίπεδο πιστεύει στο ότι δεν υπάρχει (οικονομική-παραγωγική-κοινωνική) εναλλακτική (There is no alternative). Εξ ου το TINA…
Κοινό τους σημείο με τον Μητσοτάκη είναι το Σχέδιο Πισσαρίδη. Το οποίο πιστεύει ότι μπορεί να εφαρμόσει με πιο πιστό και με αποτελεσματικό τρόπο.
Αλλά αυτό το Σχέδιο δεν μιλάει για την στήριξη της Βιοτεχνίας-Βιομηχανίας. Για το πώς ο μικρός αγροτικός κλήρος μπορεί να αποδειχθεί πλεονέκτημα (αναγκαστικά;) εάν οι παραγωγοί κινητροδοτηθούν και στραφούν σε επώνυμα-τυποποιημένα προϊόντα.
Η Ελλάδα, δυστυχώς, δεν έχει βαριά βιομηχανία για να κάνει οικονομίες κλίμακας (όχι ότι απορρίπτονται). Ούτε έχει πόρους να χρηματοδοτήσει την παραγωγή της, όπως κάνουν Γερμανία, ΗΠΑ κ.α.
Άρα, πρόκειται για ψευδή, πολιτικά, πρόταση όταν μιλάει για ευκαιρίες οικονομικής (αλλά όχι κοινωνικής και πολιτικής) ανέλιξης.
Το σχέδιο αυτής της ελίτ βλέπει σαν εμπόδιο τους πολλούς μικρομεσαίους, θέλει συγχωνεύεις και ένταση της παραγωγής, αλλά με πιο ευέλικτη εργασία και με λιγότερα κοινωνικά (ασφαλιστικά) δικαιώματα (για να καταστεί φθηνότερη η εργασία).
Αυτή η ελίτ δεν μιλάει για τις αστοχίες του ΕΣΠΑ, την αποτυχία της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, την εκτροπή του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (ΤΑΑ). Θέλει να αναπαραγάγει το μοντέλο Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν…
Αυτή η ελίτ θεωρεί ότι το πλεόνασμα (για την πληρωμή του χρέους) δεν μπορεί παρά να προέλθει (αναγκαστικά λόγω φοροδιαφυγής που συντηρείται…), από την έμμεση –οριζόντια, κεφαλική- φορολογία. Αφήνοντας στο απυρόβλητο τους έχοντες (φόρο μερισμάτων 5%). Πιστεύει ότι η φθηνή εργασία θα διορθώσει το έλλειμμα στο ισοζύγιο εξωτερικών πληρωτών (λιγότερες εισαγωγές αφού το γλίσχρο εισόδημα των εργαζομένων αδυνατεί να απορροφήσει εισαγόμενα προϊόντα) και μεγαλύτερες εξαγωγές λόγω χαμηλού εργατικού κόστους.
Άρα η Διαμαντοπούλου δεν εργάζεται για καλυτέρα αμειβόμενες και εξελίξιμες θέσεις εργασίας στον Τόπο μας…
Την ίδια στιγμή που η χώρα χρειάζεται παραγωγικό εκσυγχρονισμό και τεχνολογικό εξοπλισμό δεν μπορούμε να στηριζόμαστε στο… πλεονέκτημα του φθηνού ωρομισθίου με το υποχρεωτικό 6ήμερο…
Η χώρα δεν θέλει κι άλλα Mall, τουριστικά μεγαθήρια και λουξ κατοικίες. Αλλά περισσότερες φοιτητικές εστίες και εργατικές κατοικίες.
Να μπορούν τα παιδιά να εργαστούν σε ένα παγκοσμιοποιημένο σύστημα με ένα Lap-Top, αλλά όχι με αυτά τα τέλη διασύνδεσης.
Οι νέοι δεν θέλουν ολιγοπώλια και καρτέλ (τράπεζες, τηλεπικοινωνίες, ενέργεια, ακτοπλοϊκά και στη συνδρομητική τηλεόραση εσχάτως…)
Οι ΝΕΟΙ θέλουν προοπτική!