Με αφορμή τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών γίνονται δύο τραγικά λάθη.
1.Το ένα σκόπιμο. Λέει η κυβερνητική ρητορική ότι δεν θα νομοθετήσουν και την τεκνοθεσία (υιοθεσία). Αυτό είναι ψέμα καθώς δεν υπάρχουν γάμοι δύο κατηγοριών. Δεν θα το νομοθετήσουν ευθέως τώρα αλλά θα έρθει σαν υποχρέωση συμμόρφωσης στη (σίγουρη) απόφαση-καταδίκη του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Στην νομική τάξη δεν υπάρχουν δυο κατηγορίες δικαιωμάτων. Άπαξ και νομοθετείς (γάμο), νομοθετείς με όλα τα συμπαρομαρτούντα (δικαιώματα)…
2.Παρένθετη μητέρα λέγεται εκείνη η γυναίκα που διαθέτει (κατ άλλους νοικιάζει) την μήτρα της προκειμένου να κυοφορήσει το έμβρυο ενός άλλου ζευγαριού. Σε αυτή την περίπτωση το γεννητικό υλικό το διαθέτει η μητέρα (ωάριο) και ο πατέρας (σπερματοζωάρια), γιατί η βιολογική μητέρα δεν μπορεί να κυοφορήσει για λόγους υγείας (π.χ. αφαίρεση μήτρας, αλλά διατηρεί τις ωοθήκες).
Είναι προφανές ότι ένα ζευγάρι ιδίου φύλου δεν μπορεί να επιδιώξει τεκνοποίηση με «παρένθετη μητέρα». Γιατί απλούστατα δεν μπορεί να διαθέσει γεννητικό υλικό. Εν προκειμένου η κυοφορούσα θα είναι η κανονική μητέρα του παιδιού (βιολογική μητέρα θεωρείται όποια διαθέτει το γεννητικό υλικό, εν προκειμένου το ωάριο).
Άρα, θα πρέπει να συναινέσει πριν την κύηση ότι θα εκχωρήσει σαν εμπόρευμα το αποτέλεσμα αυτής σε άλλους, προφανώς έναντι τιμήματος.
Δηλαδή εκτός από την ψυχή της (9μηνη κύηση) να διαθέσει και μέρος του σώματός της (έμβρυο). Κυρίως δε ζητάμε από μια μητέρα να εμπορευτεί ένα παιδί (της).
Αυτό κανένας διαστρεμμένος νους δεν μπορεί να το νομοθετήσει…
