14.9 C
Athens
10.8 C
Arta
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Όταν ο Μητσοτάκης ταξιδεύει με την τηλεόραση, στρίβει με το… διαδίκτυο

Σας Ενδιαφέρει..

Αν κάτι αναδείχτηκε τα τελευταία χρόνια, και αποκαλύφθηκε με αφορμή την πανδημία, είναι η ενίσχυση του κράτους και της τηλεόρασης. Με όρους Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας θα καταφεύγαμε στο γνωστό: «άρτος και θεάματα». Μόνο που η μια συνιστώσα της εξίσωσης ελέγχου, αυτή του «θεάματος», συνεχώς μεταβάλλεται. Αυτονομείται, περιπλέκεται, γίνεται ασύγχρονη…

Η κυβέρνηση εδώ και ενάμιση χρόνο «παίζει» επικοινωνιακά με την τηλεόραση και με το δημόσιο ταμείο λόγω (και της) πανδημίας. Εκτός από τους δημοσίους υπαλλήλους (ευρύτερα) και τους συνταξιούχους (πλην 180.000 που δεν λαμβάνουν καν σύνταξη και κάπου 300.000 στους οποίους χρωστάνε καθυστερημένες αποδοχές), οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι επιχειρηματίες, οι ιδιοκτήτες ακίνητων διαβιούν στηριζόμενοι σε «κρατικές μεταβιβάσεις», αναστολές πληρωμών (φορολογικών υποχρεώσεων) και προκαταβολές ευρωπαϊκών κονδυλίων.

Θα πείτε είναι η καραντίνα και πρέπει να στηριχθούν οι πολίτες και οι παραγωγοί. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Αλλά, ταυτόχρονα, δημιουργεί μια νέα κουλτούρα. Οι αυξημένες κρατικές ενισχύσεις ή κρατικές ενισχύσεις προς τους μεγάλους επιχειρηματίες, χωρίς καν το κριτήριο της απασχόλησης (χαρακτηριστικό παράδειγμα η επιστρεπτέα προκαταβολή), σε πολλές περιπτώσεις φουσκώνει  υπέρμετρα τις τραπεζικές καταθέσεις ή ωθεί στα ύψη τις τιμές των ακινήτων (όπου επενδύονται αυτές οι μεταβιβάσεις κ.α.)

 Προς τούτο η ΝΔ συνεχίζει, επί τα χείρω, την προϋπάρχουσα εξάρτηση. Με την διαφορά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησε να φτιάξει κανάλια, όπου απέτυχε παταγωδώς και  «έγδυσε» φορολογικά και ασφαλιστικά την μεσαία τάξη, ώστε να συγκεντρώσει «ματοβαμμένους» πόρους και να ενισχύσει τους πιο φτωχούς και, κυρίως, τους φτωχοποιημένους από την πολιτική του. Σε αυτό τον βολονταρισμό να δώσουμε ένα… ταξικό –αλλά οπωσδήποτε ευκαιριακό-  πρόσημο. Και, εξάλλου, υπήρξε μια παντελώς αντιπαραγωγική διαδικασία.

 Αντιθέτως τώρα το κράτος «αναβαθμίζεται» πολιτικά και οικονομικά, έχοντας στην διάθεση του επιπλέον δανεικά ή κάνοντας την χρήση των αποθεματικών που είχε φτιάξει με «αίμα» (φορολογία και δανεισμό) ο ΣΥΡΙΖΑ. Και οι μεν και οι δε κινούνται σε βάρος της επόμενης γενιάς, η οποία θα κληθεί να πληρώσει τα δάνεια, ενόσω θα είναι άνεργη και δεν θα προσμένει συνταξιοδοτικές παροχές.

 Καθώς έτσι, εκούσα-άκουσα, πολιτεύεται η κυβέρνηση, δεν μπορεί παρά να ταξιδεύει με το κράτος και την τηλεόραση. Και όπως διδάσκουν οι Ινδοί σοφοί, «όταν ταξιδεύεις με το ποτάμι, στρίβεις με το ποτάμι».

 Δεν θα αναφερθούμε στην οικονομική στροφή, μόλις εξαντληθούν οι ευχέρειες φθηνού δανεισμού και, ταυτόχρονα, το δυσθεώρητο χρέος γίνει απαιτητό. Στο μεταξύ θα έχουν μεσολαβήσει πρόωρες εκλογές και «καινούργια κουλούρια θα πλάσει η εξουσία».

Σε αυτό το σημείο ας περιοριστούμε στην τηλεόραση. Ο κ. Μητσοτάκης ταξιδεύει μαζί της, την παίρνει στα ταξίδια του, μοιάζει αποτελεσματικός γιατί υπάρχει σαν τηλεοπτικό προϊόν. Και ο αόρατος σκηνοθέτη ξέρει να την κρατά μακριά από τον εξώστη της Ικαρίας, από τα γεύματα στα κομματικά μπαλκόνια, εκεί όπου η παραγοντίστικη καφρίλα ντοπάρει τον αρχηγό.

Θα αναρωτηθεί ο καλοπροαίρετος αναγνώστης «πώς την πάτησε ο πρωθυπουργός με το γεύμα Στεφανάδη και την κουστωδία των ποικιλώνυμων κομματικών»;

 Η τηλεόραση σε θέλγει και η εξουσία σε κάνει αλαζόνα. Και όταν έχεις ευκαιριακή οπτική για την ιστορία, όταν δεν είχες προοπτική να γίνεις υπουργός και η συγκυρία σε βγάζει στον αφρό, είναι κάτι που σε κάνει «απόλυτο ηγέτη», το όποιο πολιτικό ένστικτο (αυτοσυντήρησης) υποχωρεί.

 Είναι τότε που την πατάς διπλά: πρώτα κάνεις το γεύμα και απολαμβάνεις τους αυλικούς να σε εξυψώνουν. Και όταν διαπιστώνεις την γκάφα, με τους πραίτορες σε αντικοινωνικούς ρόλους, κλείνεις την κάνουλα της πληροφόρησης. Και η κρατικοδίαιτη τηλεόραση, όπως σε άλλες περιπτώσεις οι εφημερίδες προηγουμένως,  είναι πανέτοιμη να… καμπυλώσει την (εύκαμπτη) δημοσιογραφική δεοντολογία.

Με την διαφορά ότι τώρα ο πρωθυπουργός ταξίδεψε με την τηλεόραση, αλλά έστριψε με το… διαδίκτυο. Ηττήθηκε και αναδιπλώθηκε από τα διαδραστικά Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, το Facebook, το tweeter κ.α. Από εκεί διαδόθηκε η είδηση, από εκεί ήρθε η μήνι του «φυλακισμένου» πολίτη.

 Το επόμενο βήμα δεν ήταν παρά να απαγορευτεί η τηλεόραση και για τους υπουργούς του καθώς η εικόνα της είναι «δυνατή» και μπορεί να κάνει την δική της διαδρομή. Όταν δεν υφίσταται ένα αποτελεσματικό υπουργικό σχήμα, όταν όλοι  οι συνεργάτες σου διαγκωνίζονται για την (επόμενη) βουλευτική έδρα, την ώρα που οι πολίτες δεν βλέπουν παραγωγικές τομές και λύσεις στα καθημερινά προβλήματα του κόσμου, δεν σου μένει παρά ο ρόλος του τηλεσκηνοθέτη.

Ωστόσο, η απόσυρση των κυβερνητικών στελεχών από την τηλεόραση είναι ένα προσωρινό μέτρο προετοιμασίας των υπερ-πρόωρων εκλογών, ίσως στις αρχές καλοκαιριού. Και γι’ αυτό, λόγω των καλπών, δεν θα αποδειχτεί  ανθεκτική απαγόρευση… Οι τηλεοπτικές συνδέσεις θα συνεχιστούν συντονισμένα μαζί με άλλες κινήσεις , όπως η αναβολή στις πληρωμές των περσινών ασφαλιστικών και φορολογικών υποχρεώσεων από την καραντίνα (μετατίθενται για το 2022-2026), το ήπιο εργασιακό που σχεδιάζεται, τα αναδρομικά της εθνικής σύνταξης σε 100.000 εν αναμονή συνταξιούχους. Η μόνη παραφωνία προς τούτο (διαμόρφωση εκλογικού κλίματος), αποτελεί η πανεπιστημιακή αστυνομία. Αλλά, αυτή δεν πρόκειται να συγκροτηθεί πριν το φθινόπωρο, για να δοκιμαστεί τότε και (ας)… αποτύχει.

- Advertisement -spot_img

Περισσότερα Άρθρα

- Advertisement -spot_img

Νεότερα Άρθρα